Het avontuur begint!

Zondagmiddag om 13.00 uur was het zo ver. M'n telefoon ging af. Ik hoorde Lisanne zeggen: 'we zijn er!'. Spannend! Na maanden van voorbereiding (wat hebben we eigenlijk al die tijd gedaan, we hebben nog niet eens een auto geregeld) is het eindelijk zo ver. In deze blog houden we je op de hoogte van al onze avonturen.

Zondagmiddag 13.00 uur dus. Om half 8 diezelfde ochtend deed ik nog verwoede pogingen om mijn koffer zo goed mogelijk in te pakken. Ondertussen weet ik dat ik dat niet zo slim heb gedaan.. Koffer naar beneden en gaan met die banaan! Aangekomen op schiphol ging het inchecken soepel. Nog even langs de mac en er moest ook nog geld gewisseld worden. Mooi op tijd bij de gate en instappen. So far so Good.

Vliegtuig was prima, Lisanne bij het raam en naast mij zat een oudere Duitse meneer. Hij was vast besloten om de hele vlucht te slapen, maar ik denk niet dat hij voorbereidt was op 2 blonde giechelkonten in de stoelen ernaast. Nadat we waren uitgepraat over het vliegtuig, werd het eten opgediend en moest dit natuurlijk uitgebreid worden geïnspecteerd en besproken (kijk nou! Rijst met Curry, couscous en ook nog appeltaart als toetje). Sorry meneer. De eerste 6 uur waren zo voorbij.

Het 2e deel van de reis begon. Van Daho naar Kaapstad. Voor ons zag ik een man die over dwars door het gangpad van het vliegtuig moest. Ik hoorde hem zeggen dat hij in 44 zat. Ik dacht nog: fjoe! Niet naast ons. Niet veel later zag ik hem triomfantelijk rij 34 instappen. Onze rij dus. Toen hij zag dat wij naast hem in de rij zaten begon hij te gniffelen en te roepen: ah, perradais, perradais (hij bedoelde denk ik 'paradise'). Toen hij ging zitten konden we pas zien wat voor plezant ritje ons te wachten stond. Deze meneer besloeg namelijk ruim 1.5 stoel en het zweet liep van zijn hoofd. We zaten dus eigenlijk met 4 personen op 3 stoelen. En dat 9 uur lang. Zijn tafeltje kon niet naar beneden en daardoor stuiterde delen van zijn maaltijd bij Lisanne op schoot. Conclusie: goed begin van de vakantie.

Aangekomen in Kaapstad hadden we een paar uurtjes te overbruggen en zijn we in het zonnetje geploft. Vakantiegevoel! Ik ben alvast online gaan inchecken. Bij het inchecken bleek hier iets niet goed te zijn gegaan. Lisanne haar ticket kon niet worden gescand. Oepsie! Gelukkig wilde de aardige meneer van de douane ons wel doorlaten. In de bus naar het vliegtuig raakten we aan de praat met een man die woont in Jefrreysbaai. Hij kon leuke tips geven en heeft veel vertelt over de omgeving. Toen kwamen we bij het vliegtuig aan.. Of misschien kan ik het beter Apache noemen. Het was zo'n apparaat met propellers aan de zijkant en zag er niet stabiel uit. Zelfs de zuid Afrikaan was niet zo enthousiast. Het opstijgen was een beetje wankel, maar verder prima vlucht. Ons eerste Zuid Afrikaanse wijntje gedronken in het vliegtuig. Zelfs op deze korte vlucht werden we verwend met lekkers. Daarna met de taxi naar de bed&breakfast. Wat een welkom! Zelfgemaakt cake, chocolaatjes en bloemetjes op bed. Duidelijk intructies: niet naar buiten in het donker! Alleen met de taxi. De chauffeur haalt je op bij de deur en brengt je tot de deur van het restaurant. We besloten maar binnen te blijven. Het diner bestond uit chips, pepernoten en liga's. Een onrustig nachtje voor mij.. Mijn neefje Berend was onderweg!

Morgen nieuwe avonturen met o.a. wilde dolfijnen en ons eerste wildpark!