Addo elephant Parc en Plettenberg bay

Hoi! Daar zijn we weer. Bedankt voor alle leuke reacties op de blog. Super lief dat jullie zo met ons meeleven. Deze blog gaat over onze avonturen in Addo elephant parc en plettenbergbaai. Mijn advies: pak een lekker kopje koffie of thee met een koekje, want dit gaat een lang verhaal worden. :-)

Met veel moeite hebben we afscheid genomen van Ginny en lavender b&b. Wat hebben we het daar fijn gehad! Vol goede moed zijn we de auto ingestapt richting Addo elephant parc. Er moest eerst nog even gepind worden en op de terugweg kwamen we weer wilde dolfijnen tegen! Wat blijft dat fantastisch om te zien! Onderweg zag ik ineens iets bewegen aan de kant van de weg. Het was een baviaan! Ons eerste dier dus al gespot. We besloten om vandaag Addo elephant parc te bekijken vanuit onze eigen auto. Eenmaal in het park aangekomen zagen we meteen een grote groep olifanten. Twee olifanten waren aan het zwemmen, heel leuk om te zien. Ook waren er baby olifantjes bij. Verder zagen we nog een aantal pumba's rondrennen. In onze lage polo viel het niet mee om over struiken heen te kijken. De chauffeur achter ons heb ik meerdere keren een hartverzakking bezorgd omdat ik dacht dat ik iets zag en vol op de rem ging. Daarna hield hij eerbiedig afstand. Ook hebben we een wolf gezien, kudu's en zebra's. Een succesvolle eerste dag dus! We reden daarna door naar ons volgende hotel: dung beetle guest house. De verwachtingen waren hoog gespannen, het hotel zag er prachtig uit. Heel mooi uitzicht op de citrusplantage. Vaag had ik ergens voorbij zien komen dat we de laatste kilometers over een dirt road moesten rijden. Maak er maar rustig een obstakelbaan van. We trilden de auto bijna uit. Onze arme (nieuwe!) Polo moest het ontzien. Nadat we waren aangekomen werden we naar onze kamer gebracht. Vol verwachting keken we naar het prachtige hoofdgebouw. De eigenaresse van het hotel ging ons voor en sloeg doodleuk linksaf voor het hoofdgebouw. Ze begon een heuvel te beklimmen die met een klein grindpadje te volgen was. We hadden geluk zei ze, we hadden de bovenste kamer. Na de beklimming bleek dat we in een soort hutje zaten. Ik vroeg me af hoe we dit eigenlijk savonds moesten vinden. De gastvrouw bleek niet voor een gat te vangen en kwam aan met een zaklamp. Hier moesten we het dus mee doen! Ondertussen hadden we flinke honger en vroegen we naar het dichtstbijzijnde restaurant. Je raadt het al.. we mochten de dirt road nog een keertje doen. Heerlijk gegeten bij Addo's wildlife!

De volgende dag gingen we Addo elephant park in met een gids. Het was niet bepaald stralend weer, dus we waren bang voor een open auto. Gelukkig kwam onze gids 'Trust' aan met een dichte auto uitgerust met dekentjes. Precies wat we wilden! Al bij aankomst kwam de eerste olifant ons tegemoet en leerden we dat je nooit achteruit moet rijden als een olifant je tegemoet komt. Je daagt de olifant dan uit voor een gevecht. De gids vertelde veel leuke dingen over het park en de dieren. We zagen stokstaartjes, olifanten, een katachtig beest, kudu's en zebra's. Helaas geen leeuwen. Tussen de middag hadden we een echte Afrikaanse braai met kip en kudu worst. Lekker! Al met al een hele leuke en leerzame dag. Lisanne besloot de Afrikaanse grond zelfs nog even van dichtbij te inspecteren. Daarna opnieuw bij Addo's wildlife gegeten en ons bedje ingedoken.

De volgende dag zijn we weer in de auto gestapt richting plettenbergbaai. Hele mooie route met zo nu en dan een aap op de weg. Onderweg geluncht in Jeffreysbaai en nog even genoten van het mooie strand. Daarna via een prachtige route door het tsitsikamma parc aangekomen bij ons nieuwe hotel: tamodi lodge. Wauw, wauw, wauw. Ik kan in woorden niet beschrijven hoe mooi dit hotel en dito uitzicht was. Prachtige kamer met een glazen douche, waardoor je zo de bergen in keek. Ook vanuit het bad had je een prachtig uitzicht. De openhaard brandde en er werd muziek afgespeeld. Voor iedereen die naar plettenbergbaai gaat: Tamodi is the place to be. Na een ietwat teleurstellen diner bij het restaurant Enrico's zijn we snel teruggekeerd naar ons prachtige hotel. Lisanne ging lekker badderen en ik bereidde me alvast voor op de volgende dag: paardrijden!

De volgende ochtend kregen we een prachtig ontbijt. Een croissant gevuld met omelet, tomaat, avocado en champignons. Daarnaast toast, yoghurt, fruit en cruesli. Een goed begin! We hadden er zin in! Vandaag mochten we eindelijk weer plaatsnemen op de rug van een trouwe viervoeter. We reden naar de stallen en er stonden 3 paarden klaar. Gelukje! We zijn dus maar met z'n tweeën! Er stonden 2 voskleurige paarden en een bruine. Nadat we in onze uiterst charmante outfit waren gehesen, gingen we kennis maken met de paarden: James Bond en Sally. Lisanne zou op James Bond gaan rijden en ik mocht op Sally. James Bond was duidelijk niet met het goede been uit bed gestapt. Zodra Lisanne hem wilde aaien keek hij niet al te vriendelijk. Sally vond het allemaal wel prima. Echt een paardje voor mij dus! Net voor vertrek bleken er nog 2 andere mensen mee te rijden. Een Oostenrijks meisje en een Zuid Afrikaan. We hadden er zin in! We werden op ons paard geholpen en waren klaar om te gaan. Net voordat we weggingen pakte de gids een touw en maakte dit vast aan het bit van het paard van Lisanne, James Bond. Wow, dachten we, dit wordt een wild ritje! Niet veel later kwamen we erachter dat James Bond maar liefst 35 jaar oud was en het vertikte om te lopen als hij niet werd meegenomen. Als de gids hem niet mee zou nemen, zou Lisanne ergens in het bos achterblijven op een knorrige James Bond. Sally was 31 en ook al aardig op leeftijd. We begonnen de rit op een open stuk waar we herten en bavianen tegen kwamen. Super mooi! Na een drafje en galopje gingen we het bos in. Here we go! Lisanne reed naast de gids, daarna het Oostenrijkse meisje Deborah, daarna kwam ik en daarna de Zuid Afrikaan. Binnen 5 minuten kreeg ik de schrik van mijn leven. We moesten een steile helling af en door de regen was dit een soort roetsjbaan geworden. Toen ik naar beneden keek zag ik Lisanne naast de gids naar beneden glijden. James Bond gleed op 4 benen naar beneden de helling af. Ik kreeg het Spaans benauwd en bestookte de Zuid Afrikaan meteen met vragen. Is dit wel veilig? Is dit wel veilig? IS DIT WEL VEILIG? Toen de Zuid Afrikaan in het Zuid Afrikaans tegen de gids begon te roepen wist ik dat dit meer geluk dan wijsheid was. De Zuid Afrikaan bleef maar zeggen: nice and slow, nice and slow. Toen ik nice and slow van de berg aan het glijden was, gleed zijn paard uit en gleed tegen mijn Sally aan. Terwijl Sally op 4 benen probeerde te blijven staan werd ze ook nog bijna onderuit gekegeld door het paard achter haar. Na deze eerste horde te hebben genomen kwamen we uit op een smal bospaadje. Het glibberen ging maar door en met samengeknepen billen hoopte ik maar dat Sally op de been zou blijven. Niet veel later kwamen we langs een hele smalle riggel die ook nog eens heel steil afliep. Ik zag de Zuid Afrikaan afstappen dus ik wist ook niet hoe snel ik van Sally moest springen. We probeerden te voet verder te gaan. Sally gleed alle kanten op maar ontweek mij vakkundig bij elke glibberpartij. Helaas had het paard van de Zuid Afrikaan wat minder balans en bij gleed helemaal door richting Lisanne en James Bond. Hij raakte in paniek en hij moest zijn paard loslaten. Midden op de helling moest Lisanne van haar James Bond stappen om de schimmel te vangen die ook nog in zijn teugel was gaan staan. Bekomen van de schrik reden we verder. Niet veel later gingen we in galop een helling op. Ik reed achterop, dus galoppeerde er op mijn brave Sally maar gewoon achteraan. Ineens hoorde ik Stop! Stop! De hellingen bleek heel steil en glad en halverwege lag er een stuk boom op het pad. Braaf als ze is stopte Sally meteen op mijn hulp. Als een Bambi op het ijs bleef ze halverwege de helling staan. We durfden ons allebei niet goed te bewegen. Toen de gids de boom had verplaatst en weer was opgestegen konden we onze weg vervolgen. James Bond was ondertussen los en Lisanne kreeg een Afrikaanse zweep (een tak)om hem in het gareel te houden. Op het moment dat ik het niet vertrouwde sprong ik snel van Sally's rug om haar aan de hand mee te nemen over de hellingen. Toen de gids nog een rondje wilde maken was ik er klaar mee en heb ik Sally lekker naar haar stal gebracht. Lisanne en Deborah gingen nog een rondje crossen door het veld en kwamen daarna ook terug. Na nog uitgebreid met Sally geknuffeld te hebben, hebben we Deborah een lift gegeven naar haar accomodatie en hebben we onze weg vervolgd.

Op het moment dat ik dit schrijf voel ik mijn bil- en beenspieren nog steeds. Een mooi avontuur zullen we maar zeggen! In onze volgende blog meer over Plettenbergbaai en Swellendam.